گوهر جسنا انزانی گفت: برخی از والدین فکر می کنند که تفاوت بین فرزندان چندان مهم نیست و بچه ها به کم اهمیت بودن این تفاوت ها بزرگ می شوند و آن را از نظر والدین عادی و بی معنی می دانند. در حالی که آثار روانی این رفتار والدین تا مدت ها و پس از بزرگسالی بر فرزندان باقی می ماند.
وی با بیان اینکه افراد اغلب تا قبل از 17 سالگی با مشکلات برخورد عاطفی می کنند، ادامه داد: این تفاوت ها منجر به احساس حقارت، خشم، رنجش، اضطراب، افسردگی، توجه منفی خواهی و گوشه گیری می شود و این احساسات با آنها همراه خواهد شد. بزرگسالی
این روانشناس جدایی والدین بین فرزندان را رنج بزرگی برای کودکان می داند که گاه احساس انتقام جویی و حتی فرار از خانه را به دنبال دارد که در صورت عدم توجه، این الگوهای رفتاری تا آخر عمر باقی می ماند.
به گزارش انزانی، در بیشتر موارد درگیری بین برادر و برادر و برادر و خواهر بیشتر از درگیری خواهر و برادر است.
وی معتقد است ادامه این رفتار والدین می‌تواند منجر به افزایش رنجش و انتقام‌جویی شود و کودکی را که کمتر مورد توجه و محبت والدین قرار می‌گیرد اقداماتی را برای جلب توجه انجام دهد، مانند اعتیاد به مواد مخدر، نشان دادن بیماری، سرزنش و احساس گناه. یک خواهر و برادر، که می تواند منجر به دوری از خواهر و برادر و حتی خانواده شود.
این روانشناس با بیان اینکه والدین معمولاً با مقایسه، تشویق یک کودک و سرزنش دیگری احساس حسادت را در کودکان ایجاد می کنند، دو تا چهار سالگی را اوج حسادت کودک دانست و افزود: والدین باید در این زمینه مراقب رفتار خود باشند. سن «مراقب باشید تبعیض بین کودکان و مقایسه و نادیده گرفتن تفاوت های فردی آنها حس حسادت و رقابت بین آنها ایجاد می کند و چنین کودکی احساس امنیت و حمایت والدین نمی کند.
به گفته وی، احساس دوست نداشتن، تنهایی، کاهش روابط اجتماعی و کاهش سازگاری اجتماعی که از جمله آثار متمایز ساختن کودکان است، گاهی باعث می شود که کودکان تا پایان عمر نتوانند رابطه خوبی با یکدیگر داشته باشند.
این روانشناس همچنین گفت: شباهت یکی از فرزندان با والدین، شرایط متفاوت تولد کودک، هوش و استعدادهای متفاوت کودک، سن و شخصیت کودک از جمله عواملی است که ممکن است منجر به بزرگتر شدن والدین شود. گرچه احساسات والدین در مورد فرزندانشان ممکن است متفاوت باشد، والدین باید این احساسات را بشناسند، از آنها آگاه باشند، این احساسات را بپذیرند و مشکلات را برای آنها حل کنند.
انزانی در پایان خطاب به والدین تاکید کرد: تاکید می کنم والدین فرزندان خود را با یکدیگر مقایسه نکنند. هر کودکی ویژگی ها و توانایی های خود را دارد که ابتدا باید این ویژگی ها را بشناسیم و این توانایی ها را در او افزایش دهیم. والدین باید شرایط برابر و عادلانه را برای فرزندان خود تضمین کنند. با کودکان همدردی کنید و با آنها منصفانه رفتار کنید. حتماً مهارت های فرزندپروری را بیاموزید و با کارشناسان در مورد نحوه رفتار با کودکان قبل از تولد فرزند دوم مشورت کنید تا از تعارضات بین فرزندان کاسته شود.